شنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۳ / Saturday 14th December 2024  تماس   آشنایی    مقاله    گفت‌وگو‌    صفحه‌ی نخست‌ 
 
 

رأی «مردم»، ارادۀ «آقا» و نگاه «ما»
(در حاشیه «انتخابات» ریاست جمهوری در ایران)

با اظهار نظرهایی از عبدالستار دوشوکی، شکوه میرزادگی، مصطفی صابر، مرجان افتخاری، محمدعلی اصفهانی، یاسمین میظر، فاتح شیخ، شهلا آقاپور، مسعود فتحی

 

نظرخواهی «زودهنگامی» که در پی می آید، در پیوند با مفهومی متناقض در حاکمیت های دینی- استبدادی است: «انتخابات»!

تناقض و دوگانگی با این پرسش ساده آغاز می شود و سپس ابعاد اجتماعی به خود می گیرد: حاکمیت هایی که مشروعیت خود از «آسمان» می گیرند، مفاهیم، مقولات و قراردادهای «زمینی» به چه کار آنها می آید؟

در همین راستا؛ چه رابطه ای میان مفاهیمی نظیر «انتخاب»، «آزادی»، «انتخاب آزاد» با عنصر «تقلید» و مجموعه ای از فرامین، تکالیف، مؤلفه ها و توجیه های دین سیاسی وجود دارد و اصولاً تکلیف «انسان مقلّد» و نیز نظام های سیاسی دینی با قانونمندی ها و دستاوردهای مثبت حوامع مدرن چه می تواند باشد؟

اما این نظرخواهی زودهنگام است، زیرا تا این لحظه رأی ملوکانه در پیوند با تأیید «کاندیدا» های خودی نهایی نشده است. زودهنگام است، چرا که این گونه نظرخواهی ها در جامعه ایرانی اصولاً باید «زودهنگام» باشد.

ساده کنیم این معادله را: در «انتخابات» ریاست جمهوری پیش روی در حکومت اسلامی ایران آیا قرار است کسی با رأی مستقیم و بی واسطۀ مردم انتخاب شود؟ در این باره نظری به گذشته بیافکنیم:

با توجه به اولین «انتخابات» ریاست جمهوری در حکومت اسلامی ایران و نیز آخرین آن؛ با توجه به حذف و سرکوب کلیۀ کاندیداهای غیرخودی و حتا خودی در آنها؛ با سرنوشتی که برای بنی صدر و سپس تمام «رؤسای جمهور» در ایران اسلامی رقم زده شده است؛ با «انتخابات» مهندسی شدۀ ریاست جمهوری 88 که بیخ گوش مان است؛ و مبارزات مردمی؛ و نیز سرنوشت «رهبران نمادین»؛ و نیز سکوت «مردم» و نسیان «اصلاح طلبان» در این پیوند؛ و با حاکمیتی که دست کمی از سلسله عباسیان ندارد و با حاکمی که عین خلفای عباسی حرف می زند و حکم می راند؛ و با تنها کشوری در جهان که زمامداران اش جملگی سپاهی و اطلاعاتی بوده و هستند؛ و تنها کشوری در جهان که منابع اقتصاد مالی، صنعتی، معادن و نیز مدیریت نشر، مطبوعات و تبلیغات آن در تصرف نهادهای نظامی، امنیتی آن کشور است؛ و تنها کشوری در جهان که کاندیداهایش می توانند جنایتکارانی باشند که به جرم جنایت علیه بشریت تحت تعقیب بین المللی می باشند، اما جرم ها و جنایتها می تواند بخشی از برنامه «انتخاباتی» آنان محسوب شود...

و البته با «مردم»ی که اغلب شان متفاوت اند با مردمان کشورهایی که من و شما در آن زندگی می کنیم؛ خیلی زود فراموش می کنند و اغلب، انسانهایی هستند دین خو، که به استبداد خو گرفته اند و روزمره آنرا بازتولید می کنند و ... بحث از «انتخابات» در ایران اسلامی چه سود و حاصلی دارد؟

طرح بالا می تواند بخشی از واقعیت اجتناب ناپذیر جامعه ایران و نیز نظام سیاسی حاکم بر آن کشور باشد. هر چند امکان دارد طیفی از کنشگران سیاسی با این طرح مخالف بوده و یا با برخی از داده های آن زاویۀ دید داشته باشند.

 

*    *    *

نظرخواهی ذیل در برگیرنده نقطه نظرات تنی چند از کنشگران سیاسی و اجتماعی از گرایش ها و گروه بندی های مختلف در پیوند با «انتخابات» ریاست جمهوری سال 92 در ایران است.

در این رابطه، شنبه، یازدهم ماه می 2013 دو پرسش را برای دوستانی چند ارسال می کنم؛ با این تفاوت که مثل «گفتگو»ها دیگر قادر نیستم پاسخ ها را به چالش بکشم. اما پرسش ها:

1- در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

2- عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

برای دریافت پاسخ ها پنج روز مهلت در نظر گرفته می شود و در جوف نامه توضیح کتبی کوتاهی نیز ضمیمه می گردد.

باید خاطرنشان کنم که در گردآوری و تدوین این نظرخواهی تلاش کردم:

- شرکت کنندگان از گرایش ها و گروه بندی های مختلف باشند.

- زنان و مردان به تساوی در آن شرکت داده شوند.

- پاسخ ها کوتاه و فشرده باشد (پنج سطر برای هر پرسش).

- پیش از نهایی شدن صف بندی ها و معین گشتن «کاندیدا»ها نظرخواهی منتشر شود.

*    *    *

یادآوری چند نکتۀ حاشیه ای نیز ضروری می باشد:

الف- اسامی شرکت کنندگان به ترتیب دریافت اظهارنظرها درج شده است.

ب- یاسمین میطر به دلیل در سفر بودن و عدم دسترسی به برنامۀ فارسی پاسخ خود را به زبان انگلیسی ارسال نموده است.

پ- اظهار نظر یکی از زنان شرکت کننده به دلیل استفاده از الفاظ و عبارات نامتعارف، عدم اصلاح و اصرار ایشان به درج آنها در این نظرخواهی نیامده است.

 

عبدالستار دوشوکی

در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

با توجه به صف آرائی طیف های مختلف درون نظام حاکم و بخصوص مثلث طرفداران دولت، اصولگرایان و اصلاح طلبان با طیف هاشمی رفسنجانی، و نظر به سورپریزهای گذشته یا بعبارتی نتایج غافلگیر کننده انتخابات ریاست جمهوری از سال ٧٦ تا ٨٨ ، از قدیم الایام گفته اند که پیش بینی مخصوصا در مورد وقایع آینده کار بسیار مشکلی است و فقط می توان گمانه زنی کرد. حدس من این است نمایند اصولگرایان نظیر ولایتی و به احتمال خیلی زیاد قالیباف رئیس جمهور آینده ایران خواهد شد.

عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

حذف و الیناسیون (از خود بیگانه کردن) طیف احمدی نژاد و هواداران حاشیه ای آن در روستاها و محرومین شهر نشین. خنثی کردن رفسنجانی و اصلاح طلبان بدین منوال که ما به شما میدان دادیم، ولی مردم از شما اقبال نکردند، در نتیجه تاریخ مصرف شما نیز سر آمده است. از منظر اجتماعی، بخش وسیعتری از جامعه متوهم که طرفدار دو طیف حذف شده هستند از بدنه نظام جدا خواهند شد. از منظر سیاسی نظام بسوی تک قطبی و حذف تنش های درونی خواهد رفت. چون چندگانگی در حاکمیت آن هم تحت فشارهای شدید اجتماعی ـ اقتصادی داخلی و بین المللی در درازمدت برای نظام مهلک خواهد بود.

*    *    *

شکوه میرزادگی

در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

نمی دانم چه کسی را بیرون خواهند آورد؛ فرقی هم نمی کند. اما یقین دارم کسی از صندوق بیرون خواهد آمد که دو امتیاز داشته باشد. یکی اطاعت بی چون و چرا از خامنه ای، یا سپاه. و دوم قدرت گفت و گو و مذاکره و زد و بند با غرب برای نجات از تحریم های سیاسی و اقتصادی.

عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

حکومت هر کسی را که انتخاب کند، چون 34 سال گذشته مشکلی اجتماعی و سیاسی نخواهد داشت. و مثل همیشه این مردم هستند که هزینه های سنگینی را می پردازند. البته انتخابات سال 88 را باید استثنا دانست چون مردم تصمیم گرفتند، مقابل حکومت آزادی کش، مردم ستیز بایستند و حکومت اسلامی گرفتار مشکلات شدیدی شد که تا همین اکنون هم ادامه دارد. در واقع باید گفت که هر انتخابی از سوی حکومت می تواند عوارضی داشته باشد، اگر که مردم در پذیرش آن مقاومت کنند.

*    *    *

مصطفی صابر

در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

اگر مشایی و رفسنجانی از فیلتر شورای نگهبان بگذرند (که حذف آنها برای "نظام" بی هزینه هم نیست)، آنگاه تقلب در شمارش  آراء آسان نخواهد بود. چرا که اینها دست یکدیگر را بلدند بخوانند. در نتیجه هنوز نمی توان پاسخ روشنی به سوال شما داد. انتخابات در جمهوری اسلامی هراندازه باسمه ای و مسخره باشد، با اینهمه مکانیزمی بوده برای "خودی" ها تا به توازن قوای معینی بین خود رسمیت دهند. خامنه ای کوشید تا "بچه" را با جایش بیرون بیندازد، اما موفق نشد و باید فعلا به این بازی ادامه دهد.

عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

این یک بازی باخت باخت برای رژیمی است که باید برود. حتی اگر پروژه خامنه ای یعنی از سر گذراندن نسبتا آرام انتخابات 92 و بیرون کشیدن کسی مثل جلیلی یا ولایتی از صندوق پیش برود، بحران و بن بست جمهوری اسلامی سر جایش خواهد بود و بدتر هم خواهد شد. تا همینجا نزاع ها در جمهوری اسلامی بالا گرفته و تمسخر و چالش کل نظام در بین مردم داغتر شده است. حالت خطرناک تر برای جمهوری اسلامی این است که مردم جایی پایشان را در بین شکاف بالایی ها بگذارند و رژیم را بیش از پیش تضعیف کنند.

*    *    *

مرجان افتخاری

در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

انتخابات در ایران و تعدادی از کشورها "کاریکاتوری" از مدل جهانی شده سرمایه داری غرب و ساختارهای آن است. در واقع "تحمیلی دورانی" به قدرتهای استبدادی و اسلامی است. عربستان هم که ارتجاعی ترین نمونه است "انتخابات" را پذیرفته. "آری و نه" خمینی در سال 58 نمونه روشن این تحمیل و کاریکاتور است. روند گذار از ولایت فقیه از "درون و از بالا "با مخالفهای احمدی نژاد اغاز شده، درگیریها و جناح بندیهای امروز، فقط بر سر تقسیم درآمد نفت بین باندهای اقتصادی و نظامی است. منافع اکثریت جامعه هیچ جائی در این کاریکاتور ندارد.

 

عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

اختلافات و درگیریهای پسا انتخابات ادامه خواهد یافت. بحران سرمایه داری جهانی، تحریمها، فلج اقتصادی، تورم، بیکاری و گرانی چشم انداز اعتراضات خود جوش اجتماعی، بدون "آلترناتیو مشخص و رادیکال" و سرکوب شدید را نشان میدهد. اما تهدید های نظامی امریکا، اسرائیل و بحران در منطقه پس از سرنوشت سوریه در یک مقطع تعین کننده و حساس میتواند به عامل "وحدت ملی" تبدیل شود. که همسوئی ناسیونالیستها، پوپولیست ناسیونالیست- اسلامی و نظامی را برای "تغیرات آرام" امکان پذیر میسازد. ولی راه طولانی است.

*    *    *

محمدعلی اصفهانی

در «انتخابات» ریاست جمهوری ۹۲ چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

يک دستگاه منسجم که با اعتماد به نفس لازم، و با تضمين کافی، نشسته باشد و تصميم گرفته باشد که چه کسی را از صندوق ها بيرون بياورد وجود ندارد. در اين نظام، پس از خمينی، توازن مرتباً تغيير کننده ی قوا در هر مقطعی و هر مناسبتی، در ارتباط با همان مقطع معين و همان مناسبت معين است که تکليف يک موضوع را تعيين می کند. بايد ديد که برآيند مجموعه ی کشمکش های نيرو های متفاوت، متخاصم، و متضادی که نظام اليگارشی واره ی موجود را تشکيل می دهند، منجر به «رياست جمهوری» چه کسی خواهد شد.

پاسخ قسمت دوم پرسش شما هم با توجه به آنچه گفتم، در يک جمله اين خواهد بود: چون ناچار شده است که يا به برآيند مجموعه ی کشمکش های درون خود، تن دهد، و يا فروپاشی کامل خود را بپذيرد!


 عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

اين «انتخابات»، نه صحنه ی رقابت، بلکه صحنه ی لشگر کشی نيرو های درون حاکميت است در برابر هم. يعنی اين «انتخابات»، در دو جبهه جريان دارد: جبهه ی جنگ نيرو های درونی نظام با يکديگر؛ و جبهه ی جنگ مردم با کل اين نيروها.

اکثر رأی دهندگان را مخالفان نظام، يعنی حتی مخالفانِ خودآگاه يا ناخودآگاه همان کاندیدايی که آن ها به او رأی می دهند و داخل نظام است تشکيل می دهند. نتيجه ی چنين معادله يی، طبعاً تسريع روند چند قطبی تر شدن نيرو های درون نظام خواهد بود به دست خودش از سويی، و به دست رأی دهندگان از سوی ديگر.
متأسفانه، فعلاً مردم ـ رأی دهندگان و رأی ندهندگان ـ ابتکار عمل را در دست ندارند. و اين البته به اين معنی هم نيست که ابتکار عمل در دست نظام باشد. به همان دلايلی که در پاسخ به پرسش اول گفتم.

*    *    *

فاتح شیخ

در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

اگر انتخاباتی در کار نیست و "کسی را از صندوق بیرون خواهند آورد"، دیگر به پیشگوئی "کسی" چه نیاز است؟ کشمکش بر سر پرکردن صندلی خالی بالای رژیم برای نجات آن از بحران است. از منظر اعتراض اجتماعی کارگران و محرومان جامعه، جمهوری اسلامی رفتنی است، نجات آن جزو محالات است و از هیچیک از این جانیان کاری ساخته نیست. از منظر جناحی از بورژوازی که نجات رژیم را در کنار آمدن با غرب میبیند، رفسنجانی مناسبترین گزینه است. اما تناقضات ذاتی این استبداد سیاسی خاص و منافع زمینی جناح حاکم (خامنه ای و سپاه) اجازه نمیدهد به این گزینه تن بدهند. ظاهرا جلیلی را بالا میکشند و کار برون رفت از بحران را بر جمهوری اسلامی سخت تر میکنند. این هم از فاکتورهای رفتنی بودن این نظام است.   

عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

هر روز عمر بیشتر این حکومت، بار بیشتر بر گرده اکثریت عظیم جامعه است. جلیلی، رفسنجانی یا هر جانی دیگری از صندوق بیرون آورده شود، ناگزیر است بحرانهای نظام را به معیشت طبقه کارگر و توده های محروم منتقل کند. این بساط رسوا که برچیده شد، جامعه میماند و اعتراضات طبقاتی که با فرونشستن گرد و غبار "انتخابات"، آشکارتر از پیش گریبان نظام را میگیرد. افت شدید موقعیت این استبدادِ سرمایه داری در کل سرمایه داری جهانی و در صفبندی دول منطقه، سختی معیشت کارگران و محرومان جامعه، بیکاری انبوه نسل جوان، ناتوانی نظام حاکم از تامین معیشت برای کارگران و تامین سودآوری برای بورژوازی، جامعه را به آستانه انفجار رسانده است. در چنین اوضاعی کارگران چه دارند که از دست بدهند؟ حال آنکه با انقلاب خود میتوانند رهایی را برای خود و کل جامعه بدست آورند.

*    *    *

مسعود فتحی

در انتخابات ریاست جمهوری۹۲چه کسی را از صندوقها بیرون خواهند آورد؛چرار ژیم اسلامی ایران (ولایت فقبه) به این گزینه تن داده است؟

 اظهارنظر در مورد این که در انتخابات این دوره ریاست جمهوری چه کسی از صندوق های رای بیرون خواهد آمد، با توجه به اتفاقی که در دقیقه نود و روز آخر ثبت نام کاندیداها رخ داد،‌ چندان آسان نیست. با حضور مجدد رفسنجانی در انتخابات، و نیز ثبت نام مشائی، می توان گفت جناح مقابل تلاش خواهد کرد، به توافق رسیده و با یک چهره (مثلا جلیلی) در مقابل رفسنجانی و احتمالا مشائی یا کاندیدای دیگری از دولت، وارد گود شود. از این رو نمی شود پیش بینی کرد که کدام  یک از صندوق بیرون خواهند آمد. اما اگر آرا شمرده شود، شانس رفسنجانی با توجه به مواضعی که بعد از اعتراضات سال ۸۸ گرفته است،‌ بیشتر است.

 

عوارض اجتماعی وسیاسی این«انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهدبود؟

 

در صورت انتخاب رفسنجانی طبعاً اوضاع به سوی نزدیکی با غرب و حل بحران هسته ای، تخفیف تحریم ها و نیز  تغییراتی در وضعیت عمومی جامعه خواهد رفت. البته در مناسبات با غرب راه دیگری برای حکومت نمانده است، هر کسی از صندوق در بیاید، مجبور است، برای تضمین فروش نفت هم شده، دست به سازش هایی بزند. درآمد نفت شاهرگ حیاتی دولت جمهوری اسلامی است. به هر حال حضور مجدد رفسنجانی در انتخابات نشانه احساس خطر جدی در مورد آینده نظام جمهوری اسلامی در صورت ادامه وضعیت فعلی است.

*    *    *

شهلا آقاپور

در «انتخابات» ریاست جمهوری 92 چه کسی را از صندوق ها بیرون خواهند آورد؛ چرا رژیم اسلامی ایران (ولایت فقیه) به این گزینه تن داده است؟

ابتدا بگویم که از نگاه یک شاعر/ هنرمند به رویدادهای جامعه سرزمین مادری ام نگاه می کنم نه یک تحلیلگر یا فعال سیاسی. از دیگر سو، من بر این باور نیستم که انتخابات در حکومت اسلامی چیزی را ازنگاه منافع مردم و نیازهای این زمانی و این جهانی جامعه تغییر دهد. از همین نگاه هم مهم نیست چه کسی از صندوقها بیرون می آید.

 عوارض اجتماعی و سیاسی این «انتخاب» برای حکومت اسلامی چه خواهد بود؟

مشکل در حکومت اسلامی ساختار مافیایی و جنگ منافعِ زیر مجموعه های این مافیاست که بتناسب ساختاری، چنین مجموعه ای ناتوان از مدیریت سیاسی/ اقتصادی/ فرهنگیِ مورد نیاز ایران است. حکومت اسلامی با بحران و خفقان بشکلی تحمیلی و سرکوبگرانه تا کنون دوام آورده است. بنابراین انتخابات در چنین مجموعه ای تاثیری در شرایط کلی ایران ندارد مگر همۀ این حکومت برکنار شود.

*    *    *

یاسمین میظر

 

1- It really depends on the ruling circles assessment of the situation, if they realise how bad

the situation is they 'engineer' a surprise winner to save capitalism and to fool ordinary people, if they don't they will go for a 'principlist' ossoulgara.

People expect a miracle to save them from the current disaster and these so called elections (because they are not real elections) provide a diversion.

 

2- None of the candidates have anything to say about the working class, unemployment.  unpaid wages. Al the candidates seem to be in favour of 'resolving the nuclear issue'  and one assumes whoever gets elected they will work to reduce sanctions  however I doubt if that will effect the lives of ordinary people as prices will remain high.

In an election already known to be subject to 'engineering ' by revolutionary guard, in an election that only male  supporters of an  Islamic constitution can become candidates, the revolutionary left has only got one option: to  boycott the elections and continue the call for the overthrow of Iran's Islamic  regime and its myriads of factions and tendencies.

 

*    *    *

تاریخ انتشار: 18 ماه می 2013

 


پوشه‌های خاک خورده (۱۱)
انسانهایی که رنج‌ها کشیدند


پوشه‌های خاک خورده (۱۰)
انهدام یک تشکیلات سیاسی؛ سکوت جامعهٔ ایرانی


ما اجازه نداریم دوباره اشتباه کنیم
سخنی با رسانه‌ها و فعالان رسانه‌ای


مروری بر زندگی اجتماعی‌مان در سه دههٔ تبعید
گفت‌وگو با مسعود افتخاری


پوشه‌های خاک‌ خورده (۸)
نشریه‌ای که منتشر نشد؛ شرط غیراخلاقی‌ای که گذاشته شد


پوشه‌های خاک خورده (۷)
تلاش‌هایی که به بن‌بست می‌خورند؛ گفت‌وگوهایی که می‌میرند


پوشه‌های خاک خورده (۶)
اضطراب از حضور دیگران*


چهل سال گذشت
گفت‌وگو با مسعود نقره‌کار


مبارزات کارگران ایران؛ واقعیت‌ها، بزرگنمایی‌ها
گفت‌وگو با ایوب رحمانی


چرا نمی‌توانم این مصاحبه را منتشر کنم


«آلترناتیو سوسیالیستی» درکشور ایران
گفت‌وگو با اصغر کریمی


کانون ایرانیان لندن
گفت‌وگو با الهه پناهی (مدیر داخلی کانون)


سه دهه مراسم گردهمایی زندانیان سیاسی
گفت‌وگو با مینا انتظاری


عادت‌های خصلت شدهٔ انسان ایرانی
گفت‌وگو با مسعود افتخاری


نقد؛ تعقل، تسلیم، تقابل
گفت‌وگو با مردی در سایه


سوسیالیسم، عدالت اجتماعی؛ ایده یا ایده‌آل
گفت‌وگو با فاتح شیخ


رسانه و فعالان رسانه‌ای ایرانی
گفت‌وگو با سعید افشار


خودشیفته
گفت‌وگو با مسعود افتخاری


«خوب»، «بد»، «زشت»، «زیبا»؛ ذهنیت مطلق گرای انسان ایرانی
گفتگو با مسعود افتخاری


«او»؛ رفت که رفت...


«اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران
(جمع بندی پروژه)


«اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران (4)
بحران اپوزسیون؛ کدام بحران ؟


«اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران (3)
(بازگشت مخالفان حکومت اسلامی به ایران؛ زمینه ها و پیامدها)


«اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران (2)
(پروژۀ هسته ای رژیم ایران؛ مذاکره با غرب، نتایج و عواقب)


«اپوزسیون» و نقش آن در تشکیل و تداوم حکومت اسلامی ایران (1)
«مرجع تقلید»؛ نماد «از خودبیگانگی»


اوراسیا؛امپراطوری روسیه و حکومت اسلامی ایران
گفتگو با »سیروس بهنام»


انتقاد به «خود» مان نیز!؟
گفتگو با کریم قصیم


به گفته ها و نوشته ها شک کنیم!


استبداد سیاسی؛ فرهنگ استبدادی، انسان استبدادزده
(مستبد و دیکتاتور چگونه ساخته می شود)

گفتگو با ناصر مهاجر


کشتار زندانیان سیاسی در سال 67؛ جنایت علیه بشریت
(در حاشیه کمپین «قتل عام 1988»)

گفتگو با رضا بنائی


رأی «مردم»، ارادۀ «آقا» و نگاه «ما»
(در حاشیه «انتخابات» ریاست جمهوری در ایران)


جبهه واحد «چپ جهانی» و اسلامگرایان ارتجاعی
گفتگو با مازیار رازی


«تعهد» یا «تخصص»؟
در حاشیه همایش دو روزه لندن

گفتگو با حسن زادگان


انقلاب 1357؛ استقرار حاکمیت مذهبی، نقش نیروهای سیاسی
گفتگو با بهروز پرتو


بحران هویت
گفتگو با تقی روزبه


چرا «تاریخ» در ایران به اشکال تراژیک تکرار می شود؟
گفتگو با کوروش عرفانی


موقعیت چپ ایران در خارج کشور (2)
گفتگو با عباس (رضا) منصوران


موقعیت «چپ» در ایران و در خارج کشور(1)
گفتگو با عباس (رضا) منصوران


انشعاب و جدایی؛ واقعیتی اجتناب ناپذیر یا عارضه ای فرهنگی
گفتگو با فاتح شیخ


بهارانه
با اظهارنظرهایی از حنیف حیدرنژاد، سعید افشار


مصاحبه های سایت »گفت و گو» و رسانه های ایرانی
و در حاشیه؛ گفتگو با سیامک ستوده


بن بست«تلاش های ایرانیان» برای اتحاد؟!
(در حاشیه نشست پراگ)

گفتگو با حسین باقرزاده


اتهام زنی؛ هم تاکتیک، هم استراتژی
(در حاشیه ایران تریبونال)

گفتگو با یاسمین میظر


ایران تریبونال؛ دادگاه دوم
گفتگو با ایرج مصداقی


لیبی، سوریه... ایران (2)
گفتگو با مصطفی صابر


لیبی، سوریه... ایران؟
گفتگو با سیاوش دانشور


مقوله «نقد» در جامعه تبعیدی ایرانی
گفتگو با مسعود افتخاری


در حاشیه نشست پنج روزه
(آرزو می کنم، ای کاش برادرهایم برمی گشتند)

گفتگو با رویا رضائی جهرمی


ایران تریبونال؛ امیدها و ابهام ها
گفتگو با اردوان زیبرم


رسانه های همگانی ایرانی در خارج کشور
گفتگو با رضا مرزبان


مستند کردن؛ برّنده ترین سلاح
گفتگو با ناصر مهاجر


کارگران ایران و حکومت اسلامی
گفتگو با مهدی کوهستانی


سه زن
گفتگو با سه پناهندهٔ زن ایرانی


بهارانه؛ تأملی بر «بحران رابطه» در جامعه تبعیدی ایرانی
گفتگو با مسعود افتخاری


صرّاف های غیرمجاز ایرانی در بریتانیا


اتحاد و همکاری؛ ‌چگونه و با کدام نیروها؟
گفتگو با تقی روزبه


پوشه های خاک خورده(۵)
مافیای سیگار و تنباکو


پوشه‌ های خاک خورده (۴)
دروغ، توهم؛ بلای جان جامعه ایرانی


«چپ ضد امپریالیسم» ایرانی
گفت‌وگو با مسعود نقره‌کار


حمله نظامی به ایران؛ توهم یا واقعیت
گفتگو با حسین باقرزاده


پوشه های خاک خورده(۳)
تلّی از خاکستر- بیلان عملکرد فعالان سیاسی و اجتماعی


پوشه های خاک خورده (۲)
پخش مواد مخدر در بریتانیا- ردّ پای رژیم ایران


پوشه های خاک خورده (۱)
کالای تن- ویزای سفر به ایران


... لیبی، سوریه، ایران؟
گفتگو با فاتح شیخ


هولیگان های وطنی؛ خوان مخوف


زندان بود؛ جهنم بود بخدا / ازدواج برای گرفتن اقامت
گفتگو با «الهه»


فکت، اطلاع رسانی، شفاف سازی... (بخش دوم)
گفتکو با کوروش عرفانی


فکت، اطلاع رسانی، شفاف سازی؛ غلبه بر استبداد (بخش اول)
گفتگو با کوروش عرفانی


حکومت استبدادی، انسان جامعه استبدادی
گفتگو با کوروش عرفانی


چرا حکومت اسلامی در ایران(۳)
گفتگو با «زهره» و «آتوسا»


چرا حکومت اسلامی در ایران (۲)
گفتگو با مهدی فتاپور


چرا حکومت اسلامی در ایران؟
گفتگو با علی دروازه غاری


رخنه، نفوذ، جاسوسی (۲)
گفتگو با محمود خادمی


رخنه، نفوذ، جاسوسی
گفتگو با حیدر جهانگیری


چه نباید کرد... چه نباید می کردیم
گفت و گو با ایوب رحمانی


پناهجویان و پناهندگان ایرانی(بخش آخر)
گفتگو با محمد هُشی(وکیل امور پناهندگی)


پناهجویان و پناهندگان ایرانی (۲)
سه گفتگوی کوتاه شده


پناهجویان و پناهندگان ایرانی(۱)
گفت و گو با سعید آرمان


حقوق بشر
گفتگو با احمد باطبی


سرنگونی حکومت اسلامی... چگونه؟
گفت‌وگو با کوروش عرفانی


سرنگونی حکومت اسلامی... چگونه؟
گفتگو با عباس (رضا) منصوران


سرنگونی حکومت اسلامی... چگونه؟
«پنج گفتگوی کوتاه شده»


سرنگونی حکومت اسلامی... چگونه؟
گفتگو با رحمان حسین زاده


سرنگونی حکومت اسلامی... چگونه؟
گفتگو با اسماعیل نوری علا


ما و دوگانگی‌های رفتاری‌مان
گفتگو با مسعود افتخاری


ترور، بمبگذاری، عملیات انتحاری
گفتگو با کوروش عرفانی


اغتشاش رسانه‌ای
گفتگو با ناصر کاخساز


کاسه ها زیر نیم کاسه است
گفتگو با م . ایل بیگی


حکومت اسلامی، امپریالیسم، چپ جهانی و مارکسیستها
گفتگو با حسن حسام


چپ سرنگونی طلب و مقوله آزادی بی قید و شرط بیان
گفتگو با شهاب برهان


تحرکات عوامل رژیم اسلامی در خارج (۳)
انتشار چهار گفتگوی کوتاه


تحرکات عوامل اطلاعاتی رژیم اسلامی در خارج (۲)
تجربه هایی از: رضا منصوران، حیدر جهانگیری، رضا درویش


تحرکات عوامل اطلاعاتی رژیم اسلامی در خارج کشور
گفتگو با حمید نوذری


عملیات انتحاری
گفتگو با کوروش طاهری


هوشیار باشیم؛ مرداد و شهریور ماه نزدیک است(۲)
گفتگو با مینا انتظاری


حکایت «ما» و جنبش های اجتماعی
گفتگو با تنی چند از فعالان «جنبش سبز» در انگلستان


سیاستمداران خطاکار، فرصت طلب، فاسد
گفتگو با مسعود افتخاری


هوشیار باشیم؛ مرداد و شهریور ماه نزدیک است!
گفتگو با بابک یزدی


مشتی که نمونه خروار است
گفتگو با«پروانه» (از همسران جانباخته)


کارگر؛ طبقه کارگر و خیزشهای اخیر در ایران
گفتگو با ایوب رحمانی


تریبیونال بین المللی
گفتگو با لیلا قلعه بانی


سرکوب شان کنید!
گفتگو با حمید تقوایی


ما گوش شنوا نداشتیم
گفتگو با الهه پناهی


خودکشی ...
گفتگو با علی فرمانده


تو مثل«ما» مباش!
گفتگو با کوروش عرفانی


«تحلیل» تان چیست؟!
گفتگو با ایرج مصداقی


شما را چه می‌شود؟
گفتگو با فرهنگ قاسمی


چه چیزی را نمی دانستیم؟
با اظهار نظرهایی از: مهدی اصلانی، علی فرمانده، بیژن نیابتی، ی صفایی


۲۲ بهمن و پاره ای حرفهای دیگر
گفتگو با البرز فتحی


بیست و دوم بهمن امسال
گفتگو با محمد امینی


تروریست؟!
گفتگو با کوروش مدرسی


چرا«جمهوری» اسلامی سی سال در قدرت است(۴)
گفتگو با مسعود نقره کار


باید دید و فراموش نکرد!
گفتگو با «شهلا»


چرا«جمهوری» اسلامی سی سال در قدرت است (۳)
گفتگو با رضا منصوران


چرا«جمهوری» اسلامی سی سال در قدرت است؟(۲)
گفتگو با علی اشرافی


چرا«جمهوری» اسلامی ایران سی سال در قدرت است؟
گفتگو با رامین کامران


سایه های همراه (به بهانه انتشار سایه های همراه)
گفتگو با حسن فخّاری


آغاز شکنجه در زندانهای رژیم اسلامی
گفتگو با حمید اشتری و ایرج مصداقی


گردهمایی هانوفر
گفتگو با مژده ارسی


گپ و گفت دو همکار
گفتگو با سعید افشار (رادیو همبستگی)


«سخنرانی» نکن... با من حرف بزن
گفتگو با شهاب شکوهی


«انتخابات»، مردم...(۷)
(حلقه مفقوده)

گفتگو با «سودابه» و«حسن زنده دل»


«انتخابات»، مردم...(۶)
(فاز سوم کودتا، اعتراف گیری)

گفتگو با سودابه اردوان


«انتخابات»، مردم...(۵)
گفتگو با تقی روزبه


«انتخابات»، مردم...(۴)
گفتگو با رضا سمیعی(حرکت سبزها)


«انتخابات»، مردم...(۳)
گفتگو با سیاوش عبقری


«انتخابات»، مردم...(۲)
گفتگو با حسین باقرزاده


«انتخابات»، مردم...؟!
گفتگو با فاتح شیخ
و نظرخواهی از زنان پناهجوی ایرانی


پناهجویان موج سوم
گفتگو با علی شیرازی (مدیر داخلی کانون ایرانیان لندن)


رسانه
به همراه اظهارنظر رسانه های«انتگراسیون»، «پژواک ایران»، «سینمای آزاد»، «ایران تریبون»، «شورای کار»


گردهمایی هانوفر...
گفتگو با محمود خلیلی


سی سال گذشت
گفت‌وگو با یاسمین میظر


مسیح پاسخ همه چیز را داده!
گفت‌وگو با«مریم»


«کانون روزنامه‌نگاران و نویسندگان برای آزادی»
گفت‌و گو با بهروز سورن


تخریب مزار جانباختگان...حکایت«ما»و دیگران
گفت‌وگو با ناصر مهاجر


همسران جان‌باختگان...
گفت‌وگو با گلرخ جهانگیری


من کماکان«گفت‌وگو» می‌کنم!
(و کانون ۶۷ را زیر نظر دارم)


مراسم لندن، موج سوم گردهمایی‌ها
گفت‌وگو با منیره برادران


سرنوشت نیروهای سازمان مجاهدین خلق در عراق
گفتگو با بیژن نیابتی


اگر می‌ماندم، قصاص می‌شدم
گفتگو با زنی آواره


صدای من هم شکست
گفتگو با «مهناز»؛ از زندانیان واحد مسکونی


بازخوانی و دادخواهی؛ امید یا آرزو
گفتگو با شکوفه‌ منتظری


«مادران خاوران» گزینه‌ای سیاسی یا انتخابی حقوق بشری
گفتگو با ناصر مهاجر


«شب از ستارگان روشن است»
گفتگو با شهرزاد اَرشدی و مهرداد


به بهانۀ قمر...
گفتگو با گیسو شاکری


دوزخ روی زمین
گفتگو با ایرج مصداقی


گریز در آینه‌های تاریک
گپی دوستانه با مجید خوشدل


سردبیری، سانسور، سرطان... و حرفهای دیگر
گفتگو با ستار لقایی


بهارانه
پرسش‌هایی «خود»مانی با پروانه سلطانی و بهرام رحمانی


«فتانت»، فتنه‌ای سی و چند ساله (3)
گفتگو با حسن فخاری


«فتانت»، فتنه‌ای سی و چند ساله (2)
من همان امیر حسین فتانت «دوست» کرامت دانشیان هستم!
گفتگو با ناصر زراعتی


ایرانیان لندن، پشتیبان دانشجویان دربند
با اظهار نظرهایی از: جمال کمانگر، علی دماوندی، حسن زنده دل یدالله خسروشاهی، ایوب رحمانی


«فتانت»، فتنه‌ای سی و چند ساله
گفتگو با رضا (عباس) منصوران


کدام «دستها از مردم ایران کوتاه»؟
گفتگو با تراب ثالث


میکونوس
گفتگو با جمشید گلمکانی
(تهیه کننده و کارگردان فیلم)*


«انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» در ایران اسلامی!؟
گفتگو با بیژن مهر (جبهه‌ی ملّی ایران ـ امریکا)


چه خبر از کردستان؟
گفتگو با رحمت فاتحی


جنده، جاکش... ج. اسلامی
گفتگویی که نباید منتشر شود


حمله نظامی به ایران؛ توهم یا واقعیّت
گفتگو با محمد پروین


گردهمایی کلن: تکرار گذشته یا گامی به سوی آینده
گفتگو با مژده ارسی


عراق ویران
گفتگو با یاسمین میظر


شبکه‌های رژیم اسلامی در خارج از کشور
گفتگو با حسن داعی


نهادهای پناهند گی ایرانی و مقوله‌ی تبعید
گفتگو با مدیران داخلی جامعه‌ی ایرانیان لندن
و
کانون ایرانیان لندن


به بهانه‌ی تحصن لندن
گفتگو با حسن جداری و خانم ملک


به استقبال گردهمایی زندانیان سیاسی در شهر کلن
گفتگو با «مرجان افتخاری»


سنگ را باید تجربه کرد!
گفتگو با «نسیم»


پشیمان نیستید؟
گفتگو با سعید آرمان «حزب حکمتیست»


هنوز هم با یک لبخند دلم می‌رود!
گپی با اسماعیل خویی


چپ ضد امپریالیست، چپ کارگری... تحلیل یا شعار
گفتگو با بهرام رحمانی


زنان، جوانان، کارگران و جایگاه اندیشمندان ایرانی
گفتگو با «خانمی جوان»


گردهمایی سراسری کشتار زندانیان سیاسی
گفتگو با «همایون ایوانی»


روز زن را بهت تبریک می‌گم!
گفت‌وگو با «مژده»


دو کارزار در یک سال
گفت‌وگو با آذر درخشان


آخیش . . . راحت شدم!
گفتگو با «مهدی اصلانی»


غریبه‌ای به نام کتاب
گفتگو با «رضا منصوران»


زندان عادل‌آباد؛ تاولی چرکین، کتابی ناگشوده...
گفتگو با «عادل‌آباد»


این بار خودش آمده بود!
گفتگو با پروانه‌ی سلطانی


چهره بنمای!
با اظهار نظرهایی از: احمد موسوی، مهدی اصلانی، مینو همیلی و...
و گفتگو با ایرج مصداقی


شب به خیر رفیق!
گفتگو با رضا غفاری


رسانه‌های ایرانی
گفتگو با همکاران رادیو برابری و هبستگی، رادیو رسا
و سایت‌های دیدگاه و گزارشگران


مراسم بزرگداشت زندانیان سیاسی (در سال جاری)
«گفتگو با میهن روستا»


همسایگان تنهای ما
«گفتگو با مهرداد درویش‌پور»


پس از بی‌هوشی، چهل و هشت ساعت به او تجاوز می‌کنند!


شما یک اصل دموکراتیک بیاورید که آدم مجبور باشد به همه‌ی سؤالها جواب دهد
«در حاشیه‌ی جلسه‌ی سخنرانی اکبر گنجی در لندن»


فراموش کرده‌ایم...
«گفتگو با شهرنوش پارسی پور»


زندانی سیاسی «آزاد» باید گردد!
گفتگو با محمود خلیلی «گفتگوهای زندان»


تواب
گفتگو با شهاب شکوهی «زندانی سیاسی دو نظام»


خارجی‌های مادر... راسیست
«گفتگو با رضا»


شعر زندان و پاره‌ای حرف‌های دیگر
«در گفتگو با ایرج مصداقی»


ازدواج به قصد گرفتن اقامت
گفتگو با «شبنم»


کارزار «زنان»... کار زار «مردان»؟!
«گفتگو با آذر درخشان»


اوضاع بهتر می‌شود؟
«گفتگو با کوروش عرفانی»


اتم و دیدگاه‌های مردم


اخلاق سیاسی


چهارپازل، سه بازیگر، دو دیدگاه، یک حرکت اشتباه، کیش... مات
«گفتگو با محمدرضا شالگونی»


کارزار چهار روزۀ زنان
گفتگو با یاسمین میظر


مرغ سحر ناله سر کن
«گفتگو با سحر»


اسکوات*، مستی، شعر، نشئگی... و دیگر هیچ!
«گفتگو با نسیم»


درختی که به خاطر می‌آورد
گفتگو با مسعود رئوف ـ سینماگر ایرانی


شاکیان تاریخ چه می‌گویند؟
پای درد دل فرزندان اعدامی


روایتی از زندان و پرسش‌های جوانان
«در گفتگو با احمد موسوی»


جمهوری مشروطه؟ !
در حاشیۀ نشست برلین «گفتگو با حسین باقرزاده»


مروری بر روایت‌های زندان
در گفتگو با ناصر مهاجر


اعتیاد و دریچه دوربین - گفتگو با مریم اشرافی


انشعاب، جدایی و ...
در گفتگو با محمد فتاحی (حکمتیست)


چه شد ... چرا این‌چنین شد؟
در گفتگو با محمدرضا شالگونی، پیرامون «انتخابات» اخیر ایران


«انتخابات» ایران، مردم و نیروهای سیاسی


گفتگو با یدالله خسروشاهی


روایتی از مرگ زهرا کاظمی


گفتگو با جوانی تنها


گفتگو با گیسو شاکری


گفتگو با لیلا قرایی


گفتگو با شادی


گفتگو با ایرج مصداقی، نویسنده‌ی کتاب «نه زیستن نه مرگ»


گفتگو با جوانان


نتیجه‌ی نظرخواهی از مردم و نیروهای سیاسی در مورد حمله‌ی نظامی امریکا به ایران


گفتگو با مهرداد درویش پور


گفتگو با نیلوفر بیضایی، نویسنده و کارگردان تأتر


سلاح اتمی ... حمله‌ی نظامی ... و دیگر هیچ!
گفتگو با محمد رضا شالگونی و یاسمین میظر


اين‌بار برای مردم ايران چه آشی پخته‌ايد؟
گفتگو با مهرداد خوانساری «سازمان مشروطه‌خواهان ايران (خط مقدم)»


به استقبال کتاب «نه‌ زیستن نه مرگ»


«بازگشت» بی بازگشت؟
مروری بر موضوع بازگشت پناهندگان سیاسی به ایران


پرسه‌ای در کوچه‌های تبعید


 
 

بازچاپ مطالب سایت «گفت‌وگو» با ذکر منبع آزاد است.   /  [www.goftogoo.net] [Contact:goftogoo.info@gmail.com] [© GoftoGoo Dot Net 2005]